Czym jest kompulsywne objadanie?

Kompulsywne objadanie się, czyli napady obżarstwa

Najprościej określić kompulsywne objadanie się jako niekontrolowane napady obżarstwa, podczas których sięga się po nadmierną ilość jedzenia, aby zagłuszyć stres. Osoby z tym zaburzeniem w sytuacjach stresowych zjadają dosłownie wszystko, co znajdą w lodówce i w kuchennych szafkach. Niektórzy chorzy sięgają nawet po zepsute jedzenie i wyjadają resztki z kosza na odpadki. Napady obżarstwa występują z różną częstością - u jednych osób pojawiają się codziennie jako wynik nawet niewielkiego zdenerwowania, u innych są odpowiedzią na wyjątkowo silny stres.

Zwykle kompulsywne objadanie się daje chwilowe poczucie ulgi, które szybko zmienia się w poczucie winy. Większość cierpiących na zaburzenie tego typu ma nadwagę lub jest otyłych, co przyczynia się do obniżenia samooceny i braku pewności siebie. Dodatkowo niekontrolowane objadanie się zwiększa masę ciała, a problem z nadwagą i otyłością staje się coraz poważniejszy. Wzrost wagi powoduje pojawianie się problemów zdrowotnych, które stają się przyczyną jeszcze większego stresu. Osoba z zaburzeniem wpada w błędne koło, z którego może wyjść jedynie z pomocą specjalistów. Więcej na temat objawów kompulsywnego objadania się można przeczytać na stronach tematycznych - .

Jak leczy się kompulsywne objadanie?

Leczenie kompulsywnego objadania się polega przede wszystkim na psychoterapii, podczas której osoba z zaburzeniami odżywiania poznaje przyczyny swojego zachowania i uczy się panowania nad emocjami. Terapeuci wskazują, w jaki sposób zmniejszyć stres, wyciszyć się i przestać postrzegać jedzenie jako wroga. Dodatkowo kompulsywne objadanie się powinno być leczone pod okiem dietetyka. Dietetyk ułoży jadłospis i ustali schemat żywienia, dzięki któremu łatwiejsze będzie zapanowanie nad apetytem. Ponadto dzięki współpracy z dietetykiem można pozbyć się nadwagi, co poprawi samopoczucie i stan zdrowia. Terapia na ogół trwa co najmniej kilka miesięcy, podczas których pacjent zmienia schematy myślenia i zachowania. Wprowadzenie farmakoterapii zwykle jest niepotrzebne, jednak pomoc psychiatry może być potrzebna, jeżeli kompulsywne objadanie się jest wynikiem depresji, nerwicy lub innego zaburzenia.