Kompulsywne objadanie się, czyli napady obżarstwa
Najprościej określić kompulsywne objadanie się jako niekontrolowane napady obżarstwa, podczas których sięga się po nadmierną ilość jedzenia, aby zagłuszyć stres. Osoby z tym zaburzeniem w sytuacjach stresowych zjadają dosłownie wszystko, co znajdą w lodówce i w kuchennych szafkach. Niektórzy chorzy sięgają nawet po zepsute jedzenie i wyjadają resztki z kosza na odpadki. Napady obżarstwa występują z różną częstością - u jednych osób pojawiają się codziennie jako wynik nawet niewielkiego zdenerwowania, u innych są odpowiedzią na wyjątkowo silny stres.
Zwykle kompulsywne objadanie się daje chwilowe poczucie ulgi, które szybko zmienia się w poczucie winy. Większość cierpiących na zaburzenie tego typu ma nadwagę lub jest otyłych, co przyczynia się do obniżenia samooceny i braku pewności siebie. Dodatkowo niekontrolowane objadanie się zwiększa masę ciała, a problem z nadwagą i otyłością staje się coraz poważniejszy. Wzrost wagi powoduje pojawianie się problemów zdrowotnych, które stają się przyczyną jeszcze większego stresu. Osoba z zaburzeniem wpada w błędne koło, z którego może wyjść jedynie z pomocą specjalistów. Więcej na temat objawów kompulsywnego objadania się można przeczytać na stronach tematycznych - wiele ciekawych faktów dietetycznych znajdziesz na adamed.expert.
Jak leczy się kompulsywne objadanie?
Leczenie kompulsywnego objadania się polega przede wszystkim na psychoterapii, podczas której osoba z zaburzeniami odżywiania poznaje przyczyny swojego zachowania i uczy się panowania nad emocjami. Terapeuci wskazują, w jaki sposób zmniejszyć stres, wyciszyć się i przestać postrzegać jedzenie jako wroga. Dodatkowo kompulsywne objadanie się powinno być leczone pod okiem dietetyka. Dietetyk ułoży jadłospis i ustali schemat żywienia, dzięki któremu łatwiejsze będzie zapanowanie nad apetytem. Ponadto dzięki współpracy z dietetykiem można pozbyć się nadwagi, co poprawi samopoczucie i stan zdrowia. Terapia na ogół trwa co najmniej kilka miesięcy, podczas których pacjent zmienia schematy myślenia i zachowania. Wprowadzenie farmakoterapii zwykle jest niepotrzebne, jednak pomoc psychiatry może być potrzebna, jeżeli kompulsywne objadanie się jest wynikiem depresji, nerwicy lub innego zaburzenia.
