Coraz więcej osób choruje na Hashimoto

W Polsce wciąż niewiele się mówi o Hashimoto, chorobie, która potrafi całkiem poważnie uprzykrzyć życie. Jest to przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy, chorobą o podłożu autoimmunologicznym. W normalnych warunkach układ immunologiczny chroni organizm przed zakażeniami, w tym wypadku odwraca się przeciwko niemu. Początkowo pozornie błahe objawy mogą okazać się wstępem do długiego i skomplikowanego leczenia. Dlatego warto wsłuchać się we własny organizm i w przypadku wątpliwości zaplanować wizytę u lekarza, który skieruje nas na właściwe badania. Należy pamiętać, że leczenie Hashimoto polega głównie na usuwania skutków, a nie przyczyny.

Pierwsze symptomy

Czujemy się zmęczeni, ospali, powolni, cera staje się sucha, wypadają włosy lub przybyło nam na wadze? Zazwyczaj taki stan rzeczy bagatelizujemy, nawet jeżeli nie widać jego końca. Jeśli taka sytuacja trwa zbyt długo, to znak, że najwyższa pora udać się do lekarza. Wtedy może okazać się, że nie jest to zwykłe przemęczenie lub stres, a groźna choroba Hashimoto.

Na tę chorobę zapadają głównie kobiety w średnim wieku, ale nie oznacza to wcale, że problem ten nie dotyczy osób młodszych. Co więcej, do specjalistów zgłaszają się zarówno mężczyźni, jak i dzieci. Narażone na nią są zwłaszcza osoby z cukrzycą. Pomimo, że nie ma twardych danych, które potwierdziłyby, że Hashimoto jest w 100% chorobą dziedziczną, to jednak specjaliści uważają, że ma ona podłoże genetyczne i te osoby, które miały w rodzinie podobny przypadek, powinny się zbadać na tę okoliczność. Zdarza się, że np. matka ma chorobę Gravesa-Basedowa wywołującą nadczynność tarczycy, a córka z kolei ma problem z niedoczynnością tarczycy.

W większości przypadków choroba Hashimoto prowadzi do niedoczynności tarczycy i poważnych komplikacji, których wynikiem jest destrukcja gruczołu, a nawet wystąpienie wola. Nieleczona lub nieprawidłowo leczona może doprowadzić do rozwoju insulinooporności, a w konsekwencji cukrzycy lub neurologicznych zmian w mózgu. Kobiety mogą mieć trudności z zajściem w ciążę. Dodatkowo rozwinięte wole tarczycowe może w skrajnych przypadkach utrudniać oddychanie i połykanie, poza tym stanowi widoczny defekt estetyczny. Nieleczona niedoczynność tarczycy w dużym stopniu przyczynia się do wystąpienia miażdżycy, zawałów, osteoporozy lub depresji. Im mniej czynnych komórek tarczycy i hormonów tarczycy, tym silniejsza jest stymulacja przysadki i wyższe stężenie TSH. Nie wiadomo, z jakiego powodu układ immunologiczny niszczy białka tarczycowe, uznając je za wrogie. Choroba rozwija się również często po porodzie. Wpływ mają również środki antykoncepcyjne, liczne infekcje i stres.

W trakcie choroby wielkość tarczycy zazwyczaj się zmniejsza, ale czasami jest odwrotnie. Badanie USG może ujawnić zmiany ogniskowe, mogą również pojawić się wyczuwalne dotykiem guzki. Zdarza się, choć bardzo rzadko, że w wyniku choroby występuje chłoniak tarczycy, czemu towarzyszy znaczne powiększenie tarczycy. Czasami choroba nie postępuje, ale nie oznacza to, że nie należy jej odpowiednio kontrolować.

Odwiedź lekarza

Wizyta u lekarza jest konieczna, kiedy widoczne jest nasilenie objawów. Odpowiednia diagnoza wskaże problem i pomoże rozpocząć konkretne leczenie. Zanim specjalista ją wystawi, niezbędne jest wykonanie szeregu badań - morfologii krwi, stężenia hormonów tarczycy, stężenia TSH w surowicy, scyntygrafii lub biopsji aspiracyjnej. Po wykonaniu badań, w pierwszej kolejności należy udać się do endokrynologa ze względu na fakt, iż choroba bezpośrednio dotyczy tarczycy i zaburzeń wydzielanych przez nią hormonów. Zważywszy, że hormony wydzielane przez tarczycę związane są z metabolizmem, przez co następuje jego spowolnienie i wzrost masy ciała, kolejnymi osobami, do których należy się zwrócić o pomoc, jest dietetyk i diabetolog. Z kolei problemy ze skórą wymagają reakcji dermatologa.

- Pierwszorzędne znaczenie ma dieta. Pojawienie się choroby powinno stanowić impuls do trwałej zmiany nawyków i przyzwyczajeń związanych z odżywianiem. Dlatego leczenie powinno przebiegać wraz z konsultacją u dietetyka, który stworzy indywidualną dietę. To również warunek poprawy metabolizmu, mówi Gabriela Słowińska, specjalista z zakresu żywienia z warszawskiej poradni dietetycznej SetPoint. Ogólny stan zdrowia poprawia również wykluczenie z jadłospisu cukru, laktozy, kazeiny czy glutenu. Sam hormon tarczycy, przyjmowany z powodu niedoczynności tarczycy, nie gwarantuje, że stan zdrowia i jakość życia się polepszą.

Pomocą dla systemu obronnego i ochroną przed szkodami wywołanymi przez wolne rodniki jest dostarczenie do organizmu odpowiedniego zestawu antyutleniaczy. Najważniejszymi antyutleniaczami są witaminy (C, E, B, flawonoidy), wyciągi ze skórki winogron i kolorowych jarzyn, selen, kwas alfa-liponowy, N-acetylo-cysteina, Nikotynamid, bioflawonoidy i kwasy tłuszczowe omega-3 (olej lniany, ryby szczególnie morskie, orzechy). Poprzez rozsądne połączenie tych współdziałających ze sobą naturalnych substancji procesy zapalne mogą zostać wyhamowane, a zaburzony system immunologiczny powrócić do równowagi.

Autorem publikacji jest Alicja Kalińska, specjalista z zakresu żywienia z warszawskiej poradni dietetycznej SetPoint.