Droga Redakcjo, Pani Ewo, bliska koleżanka, którą bardzo cenię za poczucie humoru, błyskotliwość i wnikliwe wnioski, nagrywa za pośrednictwem popularnego komunikatora, częste i długie (czasem trwające godzinę) wiadomości głosowe, dotyczące tego, czym aktualnie się zajmuje, gdzie jedzie, co kupiła, oraz na potwierdzenie wysyła mi liczne zdjęcia. Zdarza się też, że treścią nagrań są poważniejsze sprawy, czyli jej osobiste problemy. Stały napływ takich wiadomości stał się dla mnie męczący. Zaproponowałam, że możemy się spotkać i porozmawiać o tym wszystkim przy kawie. Poinformowałam też, że nie jestem zwolenniczką komunikatorów i na co dzień ciężko mi wysłuchać wszystkich tych wiadomości, a także odnieść się do nich w skupieniu.
Jednak moje komunikaty nic nie zmieniły i nadal nie udaje nam się spotkać. Chcę mieć z nią kontakt, bo bardzo ją polubiłam. Kiedyś spędzałyśmy dużo czasu razem. Rozumiem też, że to dla niej bardzo ważne, żeby dzielić się ze mną swoimi życiowymi sprawami, refleksjami, a monologi pomagają jej w uporządkowaniu sobie wielu spraw. Jednak nie chcę być tylko telefonicznym kontaktem i tęsknię za dawną formą rozmowy. Nie wiem, co mogę zrobić, żeby spróbować wynieść naszą relację poza telefon?
Kamila
Ewa Klepacka-Gryz: Droga Kamilu, ciekawa jestem, czy twoja koleżanka potrafi również słuchać, bo że potrafi snuć monologi, to już wiemy. Być może nie jesteś jedyną słuchaczką jej wiadomości, a jedną z wielu. Taka relacja audio z pewnością nie buduje żadnej więzi. Skoro koleżanka nie reaguje na Twoje propozycje spotkania w realu, to być może jej taka medialna relacja wystarczy. Sama, bez jej chęci i zaangażowania, nie dasz rady przenieść Waszej znajomości poza telefon, ale nie musisz wcale zgadzać się na jej ofertę kontaktu. Rozumiem, że powiedziałaś jej, że jest dla Ciebie ważna, że tęsknisz za spotkaniami w realu, że chętnie napijesz się z nią kawy. Być może ona Cię nie słyszy; słucha, ale nie słyszy, a może nawet nie słucha, bo jest wyłącznie skoncentrowana na słuchaniu siebie.
Kiedy następnym razem dostaniesz od niej wiadomość głosową, natychmiast jej odpisz, że bardzo jesteś ciekawa, co u niej, i proponujesz spotkanie – podaj konkretną datę, godzinę i miejsce. Rób tak za każdym razem, ilekroć dostaniesz nagranie. Być może za którymś razem zrozumie, że nie słuchasz już jej monologów i jeśli zależy jej na kontaktach z Tobą, to musicie się spotkać. Nie warto otaczać się ludźmi, którzy nie zasługują na to, żeby się z nami przyjaźnić.