Przydomek Coco dziewczyna z sierocińca zawdzięczała frywolnej piosence, którą śpiewała w tanim kabarecie wraz z siostrą. Jak wiadomo, na karierze kabaretowej szansonistki nie poprzestała. Jej filmowa biografia stworzona przez Anne Fontaine stawia przede wszystkim na wykreowanie osobowości, psychologicznego portretu bohaterki.
Nie wiadomo, na ile ten portret jest bliski oryginałowi, na pewno został przemyślany, odmalowany spójnie z przełomową dla kobiet epoką. Tautou bardzo sugestywnie buduje postać dziewczyny, niewątpliwie ponadprzeciętnie utalentowanej i wrażliwej, która nie mając odpowiedniego pochodzenia ani wykształcenia, wymusza na losie najwyższy zawodowy sukces połączony z wielką fortuną. Nie wystarcza jej rola utrzymanki, zabawki w rękach odpowiednio uposażonych mężczyzn. Umiejętnie korzysta z ich pomocy, by zdobyć samodzielność i całkowitą kontrolę nad własnym życiem. Siłą swojej osobowości doprowadza do rewolucji nie tylko w kobiecej modzie, ale i w stylu życia, uwalniając kobiety od gorsetów, piór, nadmiaru błyskotek. Film czyni z niej jednocześnie wielowymiarową postać i ikonę kobiecych dążeń.
Coco avant Chanel, Francja 2009, reż. Anne Fontaine, wyk. Audrey Tautou, Benoît Poelvoorde, Alessandro Nivola, Marie Gillain, dystr. SPI