Nowy rok, nowe możliwości – również czytelnicze. Najróżniejsze wydawnictwa zadbały bowiem o to, żebyśmy w 2025 mieli co czytać. Poniżej zebraliśmy 8 tytułów, których wprost nie możemy się doczekać, zapowiadają się bowiem naprawdę obiecująco. Koniecznie zapiszcie je na swojej liście „do przeczytania”.
Już za kilka dni premiera książki określanej przez jej autorkę baśnią dla dorosłych. Pierwsze przedpremierowe opinie mówią, że w książce jest „trochę magii, sporo kawy i dużo o relacjach”. Jedno jest pewne – okładka i opis świadczą o tym, że najnowsza powieść Zuzanny Gajewskiej ma zadatki na prawdziwą comfort book. W książce poznajemy Klarę, która prowadzi przytulną kawiarnię w Gdańsku. Lokal nosi nazwę Biuro Ludzi Zagubionych, bo kiedy kawiarnia była jeszcze pierogarnią, a Klara kelnerką, ciągle ktoś tu zachodził i pytał o drogę. Wtedy rysowała ludziom mapki na serwetkach, a w jej głowie powstawał pomysł na kawiarnię pod nowym szyldem. To właśnie ten szyld przywiódł do niej staruszkę, która wiedziała o sobie tylko tyle, że się zgubiła. Tajemnicze odnalezienie się starszej pani zapoczątkowało podobne przypadki. Czy jednak bliscy są gotowi na to, by odzyskać tych, których nie było? Czy na pewno ich szukali? „Biuro Ludzi Zagubionych” to powieść z elementami realizmu magicznego o poszukiwaniu bliskich, odzyskiwaniu utraconych relacji i o tym, że najtrudniej odnaleźć samego siebie.
(Fot. materiały prasowe)
Czytaj także: Nasze comfort books. Redakcja Zwierciadlo.pl o książkach, które dają ukojenie
„Widzisz ten pociąg? On jedzie do Oświęcimia. Twoja mama jest w jednym z wagonów” – usłyszała Felicja Weiss od swojego ojca. Był 26 maja 1942 roku, a ona skończyła właśnie siedem lat. Wojnę przetrwała w ukryciu – w bunkrze, do którego wchodziło się przez kredens; później u zupełnie obcych ludzi. Każdy przeżyty dzień to dla Felicji było uratowane życie… Najnowszy reportaż Arkadiusza Lorenca to poruszające świadectwo zapominania i zapis być może jednego z ostatnich spotkań z Ocalałymi. Jego bohaterowie to siedmioro Ocalałych z Holokaustu, którzy opowiadają autorowi, jak cudem udało im się przetrwać wojnę. „Nie kasłać i nie kichać. W żadnym wypadku nie podchodzić do okna, najlepiej w ogóle się nie ruszać, tylko siedzieć: za szafą, w piwnicy, w drewnianej skrzyni. Nie płakać, choć łzy cisną się do dziecięcych oczu. Nie dawać znaku życia – żeby to życie zachować”. Na wiele pytań nie znajdą jednak odpowiedzi – minęło zbyt dużo czasu. Nie pamiętają…
(Fot. materiały prasowe)
„Podopieczna”, której premiera już niebawem, to najnowszy thriller domestic noir Alicji Sinickiej. „Włożyłam w niego mnóstwo emocji. Wierzę, że poczujecie je podczas lektury” – napisała autorka na Instagramie. Bohaterką książki jest Anna Gala, która pewnego dnia zostaje opiekunką siedmioletniej Kalinki, mieszkającej w pięknym domu na przedmieściach. Dziewczynka jest córką zamożnej lekarki, wobec której Anna ma dług wdzięczności. Życie lekarki jest z pozoru doskonałe i stanowi zupełne przeciwieństwo życia opiekunki. Jednak wraz z upływem czasu, gdy kobieta zżywa się ze swoją małą podopieczną, warstwa po warstwie odsłania mroczne tajemnice idealnego domu doktor Czarneckiej. Co ciekawe, „Podopieczna” nie powstałaby, gdyby autorka nie spotkała w sklepie pewnej pary i nie podsłuchała jej rozmowy. „Słowa, które pomiędzy nimi padły, zostały w mojej pamięci. Nie mogli wiedzieć, że są podsłuchiwani przez pisarkę, która niebawem zacznie pracować nad nową powieścią”.
(Fot. materiały prasowe)
W marcu 2025 roku – dokładna data premiery nie jest na razie znana – nakładem wydawnictwa Wielka Litera ukaże się polskie wydanie powieści nagrodzonej Nagrodą Bookera 2024. Czym jest życie bez Ziemi? Czym jest Ziemia bez ludzkości? Te i podobne refleksje snuje sześcioro astronautów z różnych zakątków świata – Japonii, Rosji, USA, Wielkiej Brytanii i Włoch – którzy znajdują się na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Zbierają tam dane meteorologiczne, prowadzą eksperymenty naukowe i testują granice ludzkiego ciała. Jednak przede wszystkim wymieniają spostrzeżenia na temat piękna naszej planety i jej kruchości. Przez pryzmat codziennych obserwacji – 16 wschodów i zachodów słońca w ciągu jednej doby – Samantha Harvey podejmuje refleksje na temat sensu życia, Boga, natury i ludzkiej egzystencji. To zamknięta w 136 (w oryginale) stronach pochwała świata połączona z zachwytem nad istnieniem.
(Fot. materiały prasowe)
Już 12 marca polscy czytelnicy będą mogli sięgnąć po najnowszą książkę autorki bestsellerowych „Normalnych ludzi”. W „Intermezzo” Sally Rooney snuje niezwykle poruszającą opowieść o żałobie, miłości i rodzinie. Jej bohaterami są bracia Koubekowie, których niewiele poza tym faktem łączy. Peter to trzydziestokilkuletni przebojowy prawnik z Dublina, który po śmierci ojca zmaga się z bezsennością i skomplikowanymi relacjami z dwiema kobietami: pierwszą miłością Sylvią i beztroską studentką Naomi. Ivan z kolei, dwudziestodwuletni mistrz szachowy, zawsze postrzegał siebie jako samotnika, teraz jednak nawiązuje intensywną relację ze starszą od siebie Margaret. Dla dwóch braci pogrążonych w żałobie oraz ich bliskich nadchodzi nowy etap – czas pełen namiętności, bólu i świeżych perspektyw – okazja, by sprawdzić, jak wiele może unieść jedno życie, zanim rozpadnie się na części. Pierwsze recenzje zapowiadają, że lektura powieści będzie czystą przyjemnością.
(Fot. materiały prasowe)
Największa niewiadoma w naszym zestawieniu, jeśli chodzi o polską datę premiery (jak również oficjalny polski tytuł). Za granicą bowiem najnowsza książka Suzanne Collins z uniwersum „Igrzysk śmierci” trafi na półki księgarń już 18 marca 2025 roku. Pozostaje mieć nadzieję, że polska wersja językowa pojawi się miesiąc później – tak jak to miało miejsce w przypadku „Ballady ptaków i węży”. „The Hunger Games: Sunrise on the Reaping” to już piąta książka z serii i druga będąca prequelem. Tym razem cofniemy się o 24 lata przed wydarzeniami z pierwszej powieści – „Igrzyska śmierci”. To właśnie wtedy odbyły się 50. Głodowe Igrzyska, których zwycięzcą – jak wiemy z głównej historii – został Haymitch Abernathy z Dystryktu Dwunastego, późniejszy mentor Katniss Everdeen i Peety Mellarka. To właśnie on będzie głównym bohaterem powieści, która ze szczegółami przybliży jego historię. PS Potwierdzono również prace nad filmem!
(Fot. materiały prasowe)
Czytaj także: Uniwersum „Igrzysk śmierci” się powiększa – dostaniemy nową książkę i kolejny film
Jeśli macie ochotę na przerażającą, trzymającą w napięciu historię, polecamy waszej uwadze książkę „To był nasz dom” Marcusa Kliewera, której premiera odbędzie się 26 marca. Wydawca zapewnia, że autor umiejętnie łączy napięcie rodem z „Uciekaj” Jordana Peele’a i mroczny klimat najstraszniejszych historii Stephena Kinga. Eve i jej dziewczyna Charlie zamieszkały w starym domu na malowniczym wzgórzu otoczonym lasem. Pewnego zimowego dnia przed ich drzwiami zjawia się mężczyzna z rodziną – Thomas Faust twierdzi, że kiedyś tu mieszkał i chciałby pokazać dzieciom miejsce, w którym się wychował. W głowie Eve rozbrzmiewa sygnał alarmowy, lecz mimo tego kobieta wpuszcza nieznajomych do środka. Gdy zaś śnieżyca odcina im jedyną drogę wyjazdową, obcy zmuszeni są przenocować. Atmosfera staje się coraz bardziej napięta, a gdy rano Charlie znika, Eve postanawia za wszelką cenę pozbyć się niechcianych przybyszów. Sęk w tym, że kiedy już wejdą, nigdy nie wyjdą…
(Fot. materiały prasowe)
„Mireczek” Aleksandry Zbroi rozdzierał serce, lecz także zmuszał do śmiechu przez łzy. Z najnowszą książką autorki jest podobnie. Według zapowiedzi Wydawnictwa Agora to „opowieść o poszukiwaniu miłości w cieniu nieuleczalnej choroby, której towarzyszy kulturowa stygma”. Główna bohaterka ma HIV, a tytułowe słowa nie chcą jej przejść przez gardło, lecz to właśnie od tego wyznania rozpoczyna się cała historia: „Drogi, muszę ci coś powiedzieć. Mam HIV”. Zahukana, lekko zakompleksiona dziewczyna z polskiej prowincji przyjeżdża ze swoim pierwszym poważnym chłopakiem do Tajwanu. W jej głowie rozgrywa się romantyczna bajka, która w rzeczywistości okazuje się daleka od ideału. Diagnoza HIV to dla niej nie tylko ogromny wstrząs, lecz także ryzyko deportacji z kraju, w którym nie ma miejsca dla takich jak ona. Poprzez emocjonalne perypetie swojej bohaterki autorka ponownie podejmuje temat Polski i społecznego awansu oraz „z rozmysłem pociąga za naderwaną skórkę, spod której sączy się krew, ale i sypie złoty brokat”. My już nie możemy się doczekać premiery! PS Książka nie ma jeszcze swojej okładki.