Historia Ewy Pajor to opowieść o marzeniu, które zaczyna się na ziemi - dosłownie i w przenośni. Od wsi w łódzkim, przez trudne początki w klubach juniorskich i triumfy w Niemczech, aż po rolę liderki Barcelony i kapitanki reprezentacji Polski. To opowieść o dziewczynce i kobiecie, która nie ugięła się przed przeciwnościami, lecz zrobiła z nich siłę.
Ewa Pajor urodziła się 3 grudnia 1996 roku w Uniejowie, w niewielkiej rolniczej wsi w województwie łódzkim. Piłka nożna była obecna w jej życiu już od najmłodszych lat, pasję dzieliła ze starszą o rok siostrą. Ewa wcześnie poczuła, że to jej sport, mimo że w okolicy brakowało profesjonalnych boisk czy szkółek piłkarskich. Kilkuletnia Ewa najczęściej grała w piłkę na łące obok domu, z czwórką rodzeństwa. Treningiem na poważnie zaczęła się interesować dzięki kuzynowi i nauczycielowi wychowania fizycznego w szkole w Wieleninie, który wcześnie poznał się na sportowej pasji dziewczynki i starał się ją wspierać. Jako ośmiolatka, trafiła do lokalnego klubu Orlęta Wielenin, gdzie początkowo z powodu niewystarczającej liczby młodych piłkarek grała w drużynie chłopców, a później w specjalnie utworzonej dla niej drużynie dziewczęcej.
Jej talent szybko zwrócił uwagę trenerów - po dwóch latach przeniosła się do klubu Medyk Konin, który już wtedy był jednym z czołowych zespołów kobiecego futbolu w Polsce. Tam rozwijała talenty, łącząc intensywne treningi sportowe ze szkolną edukacją pod fachowymi skrzydłami Niny Patalon, pierwszej w Polsce trenerki z licencją UEFA Pro a obecnie Koordynatorki Szkolenia Piłki Nożnej Kobiet w PZPN.
14 kwietnia 2012 roku jako piętnastolatka zadebiutowała w Ekstralidze kobiet w meczu Medyka z AZS PWSZ Biała Podlaska. Jej udział w meczu wymagał specjalnego zezwolenia PZPN, ponieważ regulamin dopuszczał grę dopiero od 16. roku życia. W debiucie zdobyła dwa gole - to były pierwsze trafienia na najwyższym szczeblu. To sprawiło, że stała się najmłodszą strzelczynią ligi.
Z Medykiem Konin osiągnęła spektakularne sukcesy: wielokrotne tytuły Mistrza Polski, Puchar Polski, imponujące statystyki bramek. W ciągu sezonów 2013-2015 wraz z klubem wywalczyła między innymi podwójne triumfy (mistrzostwo + puchar) i debiutowała w rozgrywkach UEFA Women’s Champions League.
W 2015 roku Ewa Pajor podpisała kontrakt z niemieckim VfL Wolfsburg — klubem jednej z najsilniejszych żeńskich drużyn w piłce nożnej w Europie. Choć początkowo zdarzało się, że występowała także w rezerwach Wolfsburga (Wolfsburg II), z czasem stawała się kluczowym ogniwem pierwszego zespołu. W barwach tego klubu zdobyła wiele trofeów — mistrzostwa Niemiec, Puchar Niemiec i dochodziła do finałów Ligi Mistrzyń. W sezonach 2018–2019 i później była Królową Strzelczyń ligi niemieckiej.
Jej obecność w drużynie Wolfsburga podniosła nie tylko jej poziom sportowy, ale i renomę międzynarodową. Klub zaufał jej nawet w najważniejszych momentach - występy w Lidze Mistrzyń to wyzwanie, które podejmowała z pełnym zaangażowaniem.
Ewa doświadczyła także sytuacji kryzysowych. W 2017 roku podczas rutynowych badań wzroku zdiagnozowano u Ewy Pajor poważną chorobę oczu, która spowodowała znaczne ograniczenie widzenia i groziła utratą wzroku. Na szczęście po dwóch zabiegach, które przeprowadzili najlepsi specjaliści w Niemczech, chorobę udało się zatrzymać i w ciągu 1,5 roku przywrócić widzenie w 100 procentach.
Ewa miała również nieustające wsparcie od siostry Pauliny, która najpierw zmieniła szkołę, by zamieszkać z Ewą w bursie w Koninie (i także grała w Medyku) a potem przeniosła się z Ewą do Wolfsburga.
Ewa Pajor zaczęła reprezentować Polskę już jako juniorka (była w drużynach U-15, U-17 i U-19). W 2013 roku, podczas Mistrzostw Europy U-17, z drużyną Polski zdobyła złoty medal. Została też wyróżniona nagrodą UEFA jako Golden Player turnieju U-17. W 2013 roku zadebiutowała również w reprezentacji seniorskiej.
W historii reprezentacji Polski Ewa Pajor stała się najlepszą strzelczynią - w 2022 roku zdobyła trzy gole w meczu z Kosowem, co pozwoliło jej pobić poprzedni rekord. W 2025 roku Polski zespół żeński debiutował w Mistrzostwach Europy (Euro 2025), a Pajor jako kapitanka prowadziła drużynę na tej największej imprezie. Strzeliła także pierwszą bramkę turnieju w zwycięskim meczu grupowym przeciwko Danii (3:2).
W 2024 roku, po latach gry w Wolfsburgu, przeniosła się do FC Barcelony, podpisując trzyletni kontrakt – propozycja katalońskiego giganta była dla niej oczywistym kolejnym krokiem. Już w pierwszym sezonie w Blaugranie pokazała, jak wielką siłę ma jej „instynkt goleadorki” - została najskuteczniejszą zawodniczką klubu we wszystkich rozgrywkach. W sezonie 2024/25 strzeliła 25 goli w lidze, a razem z dorobkiem w pucharach i Lidze Mistrzyń przekroczyła 40 trafień. Klub zdobył potrójną koronę (liga, puchar, superpuchar), a w Lidze Mistrzyń Barcelona dotarła do finału.
Jej wejście do hiszpańskiej piłki nie było łatwe (zmiana stylu gry, nowe otoczenie, większa presja), ale Pajor szybko udowodniła, że potrafi adaptować się i być liderką ofensywy nawet w topowych klubach europejskich.
Jesienią 2025 roku Ewa Pajor otrzymała Nagrodę im. Gerda Muellera dla najskuteczniejszej piłkarki w Europie w sezonie 2024/25. 28-letnia napastniczka łącznie strzeliła 52 gole w barwach Barcelony i w reprezentacji naszego kraju (do tego dołożyła jeszcze 18 asyst).
Co sprawia, że Ewa Pajor stała się gwiazdą na skalę światową? Przede wszystkim niezłomna wytrwałość - pracowała od dzieciństwa, w trudnych warunkach, często łącząc obowiązki rodzinne i sport. Charakteryzuje ją doskonały instynkt strzelecki, umiejętność skutecznego wykończenia akcji, ale także współpraca z koleżankami, jako napastniczka potrafi znajdować wolne przestrzenie i włączać się w zespół ofensywny.
Jej osobowość cechuje się też pokorą, świadomością ciągłego rozwoju i przekonaniem, że nawet sukcesy trzeba budować krok po kroku. W wywiadach wielokrotnie podkreślała, że ma świadomość, skąd pochodzi, oraz że nie zapomina o dzieciństwie - o pracy na roli, pomocy rodzinie, życiu w niewielkiej wsi, gdzie sport był marzeniem, a nie codziennością.
Ewa Pajor stała się dziś symbolem nowej ery w polskim kobiecym futbolu. Jej sukcesy pokazują, że talent i determinacja mogą przebić bariery geograficzne i finansowe. Inspiruje młode dziewczyny, które marzą o piłce, choć często wzrastają w miejscach, gdzie brakuje wsparcia a dostęp do boisk czy treningów jest ograniczony. W jej postaci widzą dowód, że droga od lokalnego boiska do największych europejskich stadionów jest możliwa. Jest świadoma swojej roli: „Uwielbiam piłkę nożną i jestem dumna, że mogę być częścią rozwoju kobiecego futbolu, inspirując dziewczyny i dając im wspaniałą szansę na rozwój” – mówiła w 2025 roku na gali Złotej Piłki w Paryżu.
Jej transfer do Barcelony i spektakularne występy przyciągają uwagę zagranicznych mediów w kierunku polskiej piłki kobiecej, co może przynieść korzyści całemu środowisku - lepsze warunki finansowe, większą widoczność, lepszą infrastrukturę i wsparcie młodych talentów. Jej droga uczy, że talent to nie wszystko. Że potrzeba pasji, poświęcenia, a także odwagi, by opuścić strefę komfortu. Dzisiaj Ewa Pajor jest nie tylko zawodniczką z nazwiskiem, ale inspiracją dla kobiet w Polsce, w Europie i na całym świecie.
Artykuł powstał w ramach patronatu „Zwierciadła” nad projektem Herstory organizowanym przez HISTORY Channel na podstawie publikacji:
- Ewa Pajor. Z niewielkiego Uniejowa do Barcelony w Dzień dobry TVN
- Złota Piłka 2025. Ewa Pajor otrzymała nagrodę im. Gerda Muellera dla najskuteczniejszej piłkarki w Europie w sezonie 2024/25, Eurosport.tvn24
- Ewa Pajor. Historia Polki grającej w FC Barcelonie w sport.tvp.pl
- Skromna dziewczyna z Pęgowa gwiazdą Bundesligi, a mogła stracić wzrok. przegladsportowy.onet.pl
Współpraca merytoryczna: prof. UAM dr hab. Iwona Chmura-Rutkowska – Fundacja Muzeum Historii Kobiet
Herstory to projekt zainaugurowany w marcu 2023 roku. Telewizja HISTORY Channel chce opowiadać historie inspirujących Polek, o których do tej pory nie mówiło się wystarczająco dużo. Wśród bohaterek akcji są wybitne sportowczynie i artystki, odważne żołnierki, które udając mężczyzn, ruszały na front, a także niezłomne dziennikarki i reportażystki, które walczyły o równość.
Finałem będzie aukcja charytatywna organizowana we współpracy z Domem Aukcyjnym DESA Unicum. Pod młotek trafią dzieła sztuki poświęcone bohaterkom Herstory i stworzone przez polskie artystki. Zebrane środki zostaną przekazane na budowę pierwszego w Polsce Muzeum Historii Kobiet. Podczas dwóch edycji projektu udało się zebrać ponad 300 tys. zł!