Włóczykij z „Muminków” ma dziś swoje święto. Oto najlepsze cytaty tajemniczego obieżyświata

Kim naprawdę był Włóczykij z „Muminków”?

Mówi się, że Włóczykij jest zlepkiem wielu prawdziwych postaci przewijających się w życiu Tove Jansson. Uważni czytelnicy dostrzegli punkty wspólne z osobowością samej pisarki, jak i cechy dzielone z jej matką Signe (graficzką i projektantką znaczków pocztowych), ojcem Viktorem (rzeźbiarzem), bratem Larsem (ilustratorem) i wujem Haraldem – gustującym w tytoniu matematyku i poszukiwaczu przygód. Za inspiracjami rozglądała się też poza uzdolnioną artystycznie i ciekawą świata rodziną. Pierwowzorem Włóczykija mógł być przyjaciel i niedoszły mąż autorki Atos Wirtanen. Para spotykała się w latach 40., kiedy to artystka przelała na papier „Kometę nad Doliną Muminków”, powołując tym samym do życia nieumiejącego usiedzieć w miejscu filozofa. Dzięki zachowanym w archiwach zdjęciom nie trzeba doszukiwać się podobieństw jedynie między wierszami. Na pierwszy rzut oka widać, że obaj lubili nosić na głowie fedorę i palić fajkę. Łączyła ich również niechęć do dóbr doczesnych. Cały dobytek woleli trzymać w plecaku.

Co sprawiło, że chodzący własnymi ścieżkami, małomówny samotnik wdał się w łaski sympatycznych trolli i czytelników z całego globu? Choć ponad wszystko cenił sobie niezależność i niestraszne mu były noce spędzane w pojedynkę przy ognisku, dał się poznać jako bohater pogodny, wrażliwy i otwarty na świat. Dbał o przyjaciół, opowiadał niewiarygodne historie o swoich wyprawach i dzielił się zdobytymi na trasie mądrościami. Zabawiał ich grą na harmonijce, grą w karty i głębokimi przemyśleniami. Jedyną osobą, jakiej nie darzył względami, był Dozorca. Wszelkie zakazy – wzbraniające śpiewu i gwizdów, palenia czy siadania na trawie – uważał za niedopuszczalne. Zamiast ulegać autorytetom, wolał postawić na swoim, nawet jeśli oznaczałoby to konieczność wzięcia nóg za pas i ucieczkę przed stróżami prawa. Gdy tylko zabierał głos, dawał wyraz swojemu umiłowaniu wolności. Obecnie można by go nazwać zadeklarowanym minimalistą i hołdującym świadomemu podróżowaniu nomadem. Być może dlatego słowa, które przed laty napisała dla niego Jansson, są aktualne po dziś dzień.

20 cytatów na Dzień Włóczykija

1. „Pamiętaj, nigdy nie staniesz się naprawdę wolny, jeśli będziesz kogoś tak bezgranicznie podziwiał”.
2. „– Samotność szybko się nudzi! – krzyknął Muminek. – Zdziwiłbyś się, jak wielu ją lubi – odparł Włóczykij”.
3. „Świat jest pełen wiel­kich, przedziw­nych rzeczy, cze­kających na tych, którzy są na nie przygotowani”.
4. „Wszystko staje się trudne, kiedy się chce posiadać różne rzeczy, nosić je ze sobą i mieć je na własność. A ja tylko patrzę na nie, a odchodząc, staram się zachować je w pamięci. I w ten sposób unikam noszenia walizek, bo to wcale nie należy do przyjemności”.
5. „Jak zawsze ulubiony kapelusz na głowie mam/ Gram przez dzionek cały i w nocy też gram/ Niczego dla siebie nie pragnę, wolności trzeba mi/ By pieśni nowych szukać, i własnej melodii”.
6. „– Dlaczego biedny, niewinny botanik nie może żyć w ciszy i spokoju? – Życie nie jest czymś spokojnym! – odparł Włóczykij z zadowoloną miną”.
7. „– Czy mieszkasz tu całkiem sam? – zapytał Muminek. – Mieszkam trochę tu, trochę gdzie indziej. Dzisiaj tu, a jutro tam. To dobra strona mieszkania w namiocie”.
8. „A teraz pozrywamy wszystkie tablice i każda trawka będzie mogła rosnąć, jak zechce!”.
9. „W zimie człowiek robi się strasznie stary”.
10. „To jest wieczór na piosenkę. Na nową piosenkę, która składać się będzie w jednej części z nadziei, w dwóch z wiosennej tęsknoty, a jej resztę stanowić będzie niewypowiedziany zachwyt, że mogę wędrować, że mogę być sam i że jest mi ze sobą dobrze”.
11. „– Dokąd oni płyną? – Myślę, że tego to się nigdy nie dowiemy… Nie smuć się, Muminku. Pomyśl, o ile mniej ciekawy byłby świat bez tajemnic”.
12. „Nikt nie powiedział, że dobre decyzje nie będą Cię ranić”.
13. „Opowiadać przedwcześnie o swoich najskrytszych marzeniach, jest rzeczą bardzo niebezpieczną”.
14. „To dobry namiot. Ale nie trzeba zbytnio się przywiązywać do przedmiotów, które się posiada. Rzuć go po prostu”.
15. „– Wspaniale tak wędrować sobie bez celu. – Czujesz się wtedy wolny. Jesteś sam, a jednocześnie spotykasz nowych przyjaciół”.
16. „Świat przed katastrofą zawsze wygląda tak cicho i spokojnie”.
17. „– Uwielbiam kamienie półszlachetne! [...] Czy one są twoją własnością? – Tylko wtedy kiedy na nie patrzę. Staram się zachować je w pamięci, dzięki temu unikam noszenia bagaży. – Świetnie! Włóczykije lubią patrzeć, a Ryjki lubią mieć”.
18. „Wszystko, co widzę, do mnie należy, cała Ziemia, jeśli chcesz wiedzieć. I to mnie raduje”.
19. „Najważniejsze, że wiesz, czego chcesz”.
20. „Włóczykij zdjął z komody kapelusz i postawił go na podłodze między komodą a drzwiami do kuchni. – Będziecie mieli jeszcze jeden mebel więcej – powiedział, chichocząc, gdyż nigdy nie mógł zrozumieć, czemu ludzie cieszą się z posiadania różnych rzeczy. Sam czuł się zupełnie szczęśliwy w swoim starym palcie, które miał od urodzenia (nikt nie wie zresztą, gdzie i kiedy się urodził), a jedyną jego własnością, do której był przywiązany, były organki”.

Źródło: moomin.com [dostęp: 23.07.2024]