Ludzie zaczęli obserwować Perseidy już blisko dwa tysiące lat temu. W starożytnych kulturach takie zjawiska na niebie postrzegano jako komunikaty od bogów. Dziś, zamiast odwoływać się do dawnych bóstw, mówimy raczej o sile wyższej czy wszechświecie. Co chce nam przekazać 12 sierpnia?
Sierpniowa noc spadających gwiazd to tak naprawdę rój meteorów, czyli okruszków kosmicznego pyłu, który pozostawiła po sobie kometa Swift-Tuttle. Co roku ok. 17 lipca Ziemia „wlatuje” w jej orbitę, czyli pokonywaną przez nią kosmiczną trasę. Wspomniana orbita ma kształt wydłużonej elipsy, której przebycie zajmuje komecie ok. 133 lata. Ostatni raz z Ziemi była widziana w 1992 roku, a kolejny raz przypada na rok 2126.
Ziemia w wakacje przecina trasę, po której porusza się kometa. W tym miejscu w kosmosie unosi się rozsiana przez to ciało niebieskie chmura pyłu. Kiedy nasza planeta w nią wpada, cząsteczki spalają się w atmosferze, co wygląda jak spadające gwiazdy.
Noc spadających gwiazd ma miejsce 12 sierpnia, bo wtedy Ziemia przechodzi przez najgęstszy fragment pyłu z komety, więc Perseidy są najlepiej widoczne. A dlaczego akurat nazywamy je Perseidami?
Radiantem roju jest gwiazdozbiór Perseusza. Radiant to punkt na niebie, z którego meteory pozornie „wylatują” podczas roju meteorów. Ta pozorność wynika z perspektywy – podobnie jak wtedy, gdy patrzy się na tory kolejowe znikające za horyzontem, które zdają się łączyć w jeden punkt.
Teraz, kiedy zjawisko zostało wyjaśnione z naukowego punktu widzenia, pora na odrobinę astrologii i magii.
(Fot. SergeyMikhaylov via Getty Images)
Duchową interpretację zjawiska Perseidów warto zacząć od przybliżenia postaci Perseusza. Pewnie jeszcze z czasów szkolnych kojarzy się Meduzę – jedną z trzech Gorgon (kobiet-potworów w mitologii greckiej), która zamiast włosów miała węże. Budziła postrach nie tylko ze względu na fryzurę – każdy, kto na nią spojrzał, zamieniał się w kamień.
Perseusz to półbóg, który wymyślił sposób na jej pokonanie. Otrzymał też nieocenioną pomoc od bogów. Hermes podarował mu skrzydlate sandały, Hades – hełm czyniący niewidzialnym, a Atena – idealnie wypolerowaną, złotą tarczę. Aby uniknąć przemiany w kamień, podszedł do Meduzy od tyłu i patrząc jedynie na jej odbicie w tarczy – jednym ruchem odciął jej głowę. Z jej krwi narodził się Pegaz, czyli wspaniały, skrzydlaty koń.
Zwycięstwo Perseusza to metafora pokonywania lęku i trudności, które wydają się przekraczać nasze siły. To też opowieść o boskim prowadzeniu i sile umysłu, który zamiast działać impulsywnie – wybiera spryt, refleksję i koncentrację na celu.
Na głębszym poziomie Perseidy niosą przesłanie nadziei i zachęty. Wszechświat przypomina, że nie musimy pozwalać, aby trudne doświadczenia z przeszłości, obawy czy wątpliwości powstrzymywały przed działaniem – zamieniały w kamień. To sygnał, aby przeformułować szyki, opracować strategię i ruszyć naprzód.
Perseidy rozświetlają niebo rządzone przez Lwa, czyli znak odwagi, kreatywności i czakry serca. Są jak światło w ciemności, które spada z nieba – co w astrologii symbolizuje nagłe olśnienie, przesłanie od siły wyższej. Jeśli w tym czasie pojawią się niezwykłe sny, nowe pomysły czy przeczucia, które trudno wytłumaczyć logiką – warto je zapisać.
Noc spadających gwiazd to także doskonały moment, aby manifestować miłość. Jeśli od dawna nie udaje się spotkać „tej” osoby lub chcesz wnieść swój związek na wyższy poziom – warto wysłać w kosmos intencję.
Dlaczego intencja, a nie życzenie? Życzenie to zawierzenie się losowi, co zakłada pewną bierność. Intencja to coś, co tworzy się razem z wszechświatem. On będzie prowadził, ale to człowiek ma stawiać kroki.
Co zrobić z taką intencją? Warto ją zapisać, poczuć w ciele i uwierzyć, że już się spełnia. Ja jak zawsze polecam również stworzenie tablicy marzeń, czyli kolażu składającego się z obrazów i słów, które chcemy przyciągnąć do swojego życia. Tworząc ja skup się na uczuciach, a nie powierzchownych oczekiwaniach. Zamiast zdjęć przystojnego mężczyzny czy idealnej kobiety, wybierz te pokazujące bliskość, bezpieczeństwo, spokój.
Nie wiesz, czego naprawdę potrzebujesz. Okres spadających gwiazd to dobry moment na refleksję, zapiski w pamiętniku, długie rozmowy z przyjaciółkami, ale także czyny. Może to pora, aby coś zakończyć, wybaczyć, zacząć psychoterapię? Postaw sobie cele i tak jak Perseusz obmyśl strategię, jak je osiągnąć. Niebo sprzyja tym, którzy wiedzą, czego chcą.