Jak pomóc dorosłemu dziecku w kryzysie? Te 3 niepozorne zwroty mogą mieć kolosalne znaczenie

Każdy rodzic chce dla swojego dziecka jak najlepiej. Od najmłodszych lat staramy się je chronić przed trudnościami, podpowiadać najlepsze rozwiązania i być dla niego wsparciem. Jednak życie dorosłe nie oszczędza nikogo – problemy w pracy, toksyczne relacje, kryzysy emocjonalne to coś, z czym nasze dzieci, choć już dorosłe, wciąż muszą się mierzyć. W takich chwilach naturalnym odruchem rodzica jest chęć pomocy: pocieszanie, szukanie rozwiązań, doradzanie. Czasem jednak najlepsze, co możemy zrobić, to po prostu być i powiedzieć coś, co stanie się prawdziwym oparciem.

Znany amerykański psycholog Jeffrey Bernstein podkreśla, że w trudnych chwilach najważniejsze są nie wielkie gesty, ale słowa – te, które niosą ukojenie, dają siłę i sprawiają, że nasze dorosłe dziecko wie, że nie jest samo. Trzy proste zdania mogą mieć ogromny wpływ na to, jak radzi sobie z kryzysem i jak odnajduje w sobie siłę do działania.

„Jestem przy Tobie, bez względu na wszystko”

Kiedy ktoś, kogo kochamy, przeżywa trudny czas, mamy ochotę działać. Szukamy sposobów, by rozwiązać problem, chcemy jakoś zaradzić. Ale czasem najlepsze, co możemy dać, to po prostu swoją obecność.

Słowa „Jestem przy Tobie, bez względu na wszystko” niosą w sobie coś więcej niż tylko deklarację. To zapewnienie, że nasze dziecko nie musi zasługiwać na wsparcie – że jesteśmy, niezależnie od tego, czy odnosi sukcesy, czy mierzy się z porażkami.

Bernstein przywołuje przykład kobiety, która nagle straciła pracę i poczuła się kompletnie zagubiona. Gdy podzieliła się swoim lękiem z matką, ta nie zaczęła jej pocieszać ani dawać rad. Powiedziała tylko: „Jestem przy Tobie, bez względu na wszystko. Przejdziemy przez to razem.” To jedno zdanie sprawiło, że kobieta poczuła się bezpiecznie. Nie musiała udowadniać, że sobie poradzi – miała świadomość, że ktoś jest przy niej i ją wspiera. I to wystarczyło, by mogła spokojnie spojrzeć na sytuację i zastanowić się, co dalej.

Dorosłe dzieci, choć niezależne, wciąż potrzebują pewności, że są dla nas ważne i że ich trudności nie zmieniają tego, jak je postrzegamy. W chwilach kryzysu nie oczekują od nas gotowych rozwiązań – często najbardziej potrzebują po prostu wiedzieć, że nie są same.

„Co mogę teraz dla Ciebie zrobić?”

Rodzice często mają tendencję do przejmowania kontroli nad sytuacją. Chcemy doradzić, zaproponować konkretne rozwiązania, powiedzieć: „A może powinieneś to zrobić w ten sposób?” albo: „Gdybym był na Twoim miejscu, zrobiłbym tak…” Jednak to, co wydaje nam się pomocne, nie zawsze jest tym, czego nasze dziecko w danym momencie potrzebuje.

Zamiast więc narzucać swoje pomysły, warto po prostu zapytać: „Co mogę teraz dla Ciebie zrobić?”. To pytanie daje drugiej osobie przestrzeń, by zastanowiła się, czego tak naprawdę potrzebuje – a my pokazujemy, że jesteśmy gotowi pomóc na jej warunkach.

Bernstein wspomina przypadek mężczyzny, który po trudnym rozstaniu wycofał się z kontaktów z rodziną i unikał rozmów. Czuł, że nikt go nie zrozumie, a wszelkie rady tylko by go irytowały. Jego ojciec, zamiast próbować go pocieszać, po prostu zapytał: „Co mogę dla Ciebie zrobić w tej chwili?”. Po chwili milczenia usłyszał: „Po prostu mnie wysłuchaj.” I to wystarczyło. Nie było oceniania, nie było narzucania rozwiązań – była tylko gotowość do bycia obecnym. To sprawiło, że mężczyzna poczuł się mniej samotny.

Pytając o potrzeby naszego dziecka, nie tylko okazujemy mu szacunek, ale też dajemy mu kontrolę nad sytuacją. To ono decyduje, czego mu w danej chwili potrzeba – a my jesteśmy gotowi pomóc tak, jak tego oczekuje.

Czytaj także: Na czym polega manipulacja w związku? Rozmowa z terapeutą Jackiem Masłowskim

„Wierzę w Ciebie i jestem z Ciebie dumny”

Kiedy ktoś jest w kryzysie, łatwo zaczyna wątpić w siebie. Niepowodzenia sprawiają, że przestajemy wierzyć we własne możliwości, a każda przeszkoda wydaje się nie do pokonania. W takich chwilach niezwykle ważne jest, by usłyszeć od kogoś bliskiego: „Wierzę w Ciebie i jestem z Ciebie dumny”.

Te słowa nie są pustą pochwałą – one przypominają, że nasza wartość nie zależy od pojedynczych sukcesów czy porażek. Mówią: „Widzę Twoją siłę i wytrwałość, nawet jeśli Ty sam tego teraz nie dostrzegasz”.

Bernstein opisuje sytuację młodej kobiety, która długo szukała pracy po studiach, ale każde kolejne odrzucenie sprawiało, że traciła wiarę w siebie. W końcu zaczęła myśleć, że po prostu nie jest wystarczająco dobra. Wtedy usłyszała od swojego ojca: „Wierzę w Ciebie. Jestem dumny z tego, kim jesteś. To tylko jeden rozdział, nie cała historia”. Te słowa pozwoliły jej spojrzeć na siebie w inny sposób – nie jak na osobę, która poniosła porażkę, ale jak na kogoś, kto dopiero buduje swoją drogę.

Czasem, gdy ktoś traci wiarę w siebie, potrzebuje usłyszeć, że ktoś inny wciąż w niego wierzy. To daje siłę do podjęcia kolejnych prób i pozwala spojrzeć na siebie z większą wyrozumiałością.

Słowa, które mają moc

W trudnych chwilach nie zawsze potrzebujemy gotowych rozwiązań. Czasem wystarczy świadomość, że ktoś nas wspiera, że możemy na kogoś liczyć i że nie musimy wszystkiego dźwigać sami.

Jeśli Twoje dorosłe dziecko przeżywa trudny moment, pamiętaj, że trzy proste zdania mogą zrobić więcej niż tysiąc rad. To nie są zwykłe słowa. To fundament, na którym buduje się poczucie bezpieczeństwa, siła i wiara w siebie. A w najtrudniejszych chwilach to właśnie one mogą zrobić największą różnicę.

Źródło: Jeffrey Bernstein, „3 Life-Changing Phrases to Help a Struggling Adult Child”, psychologytoday.com.