Badania dowodzą, że samotność zaczyna najmocniej dawać się we znaki w podeszłym wieku. Ale to uczucie może dopaść każdego z nas, na każdym etapie życia. Dobra wiadomość jest taka, że możemy regulować jego natężenie, nawet jeśli trudno nam budować bliskie więzi. Oto 4 techniki samopomocy, które powinny sprawić, że poczujemy się lepiej żyjąc w pojedynkę.
Według raportu „Poczucie samotności wśród dorosłych Polaków” z 2022 roku, osamotnienie przestaje być przelotnym zjawiskiem – staje się epidemią. Badanie ujawniło, że problem ten dotyka w różnym natężeniu ponad połowy z nas (53%). Aż 35% osób biorących udział w ankiecie stwierdziło, że nie ma ani jednej osoby, do której mogliby się zwrócić. Zjawisko to zaczyna przełamywać bariery pokoleniowe, bo o ile dawniej dotyczyło głównie ludzi starszych, dziś jest rozpowszechnione mocniej w młodszym pokoleniu Polaków. Wysokie poczucie samotności deklaruje 41% kobiet i aż 53% mężczyzn między 25 a 35 rokiem życia. Częściej są to mieszkańcy wielkich miast (powyżej 500 tys. mieszkańców).
Czy znalezienie mitycznej „drugiej połówki” to jedyny sposób na to, żeby zmniejszyć uczucie smutku i osamotnienia? Okazuje się, że nie. Nie musimy być skazani na samotność z powodu zewnętrznych czynników. Do pewnego stopnia można to poczucie kontrolować – na tyle, na ile jesteśmy w stanie sobie pomóc.
Jak samemu stawić czoła samotności?
Uczucie opuszczenia ma to do siebie, że wydaje nam się, iż jesteśmy na świecie sami jak palec, podczas gdy wszyscy inni kogoś mają. Wrażenie to nasila intensywne korzystanie z social mediów, gdzie podglądamy wyłącznie tych (pozornie) szczęśliwych, pięknych, bogatych, popularnych, odnoszących same sukcesy influencerów. Jeśli dzień w dzień obserwujemy świat tylko przez wąskie okienko ekranu smartfona, nasz dom wydaje się samotną twierdzą, podczas gdy na zewnątrz toczy się życie tych „lepszych”, rozchwytywanych ludzi.
Nie trzeba mówić, jak mocno ten błąd poznawczy może pogłębiać uczucie alienacji. Ulgą może okazać się zdanie sobie sprawy, że samotność to problem powszechny, dotykając ponad połowy społeczeństwa – co udowadniają przytoczone wyżej badania. Nie chroni przed nim milionowe grono followersów, kontrakty reklamowe opiewające na setki tysięcy czy pozowane zdjęcia z grupą znajomych. Wszystko to może być tylko zasłoną dymną mającą maskować głębokie uczucia osamotnienia, o czym mówią przecież same gwiazdy i influencerzy. Nie jesteśmy sami w poczuciu samotności - pamiętajmy o tym, zanim zaczniemy sobie wyrzucać, że „coś jest z nami nie tak”.
Według psychologów, by złagodzić trawiące nas poczucie osamotnienia, nie trzeba od razu znajdować sobie życiowego partnera lub partnerki. Można zacząć od mniejszych kroków. Uśmiechnijmy się do kogoś na ulicy, utnijmy sobie pogawędkę ze sprzedawcą ze sklepu lub sąsiadką, wybierzmy się do klubu dyskusyjnego, zapiszmy się na grupowe zajęcia fitness albo podejmijmy pracę w wolontariacie. Wbrew pozorom, angażowanie się w różne działania społeczne może naładować nasze baterie i sprawić, że wrócimy do domu pełniejsi optymizmu i dobrej energii – nawet jeśli jest to puste mieszkanie.
Grupa naukowców z amerykańskich uniwersytetów w New Jersey i Północnej Dakoty opublikowała w 2020 roku interesujące badania. Dowiedli w nich, że nostalgia jest doskonałym sprzymierzeńcem w walce w uczuciem samotności. Powrót do krainy wspomnień, przypominanie sobie o beztroskich chwilach spędzonych z bliskimi może zarówno zniwelować poczucie osamotnienia, jak i wzmocnić poczucie pewności siebie i wiarę w to, że potrafimy budować satysfakcjonujące relacje.
Czytaj też: Jak znaleźć przyjaciół po trzydziestce, czterdziestce i później? „Możliwości jest mnóstwo”
Jako lek na samotność badacze podają także obcowanie z naturą. Mechanizm, jaki tu zachodzi polega na tym, że obserwując przyrodę, stajemy się jej częścią – częścią czegoś większego od nas. Natura nie ocenia, nie wyklucza, jest w niej miejsce dla każdego i każdy może kontemplować jej piękno, co może zwiększyć u nas poczucie przynależności i wewnętrznej równowagi. Gdy samotność daje się nam we znaki, wybierzmy się do lasu, parku, nad jezioro – w tych miejscach znajdziemy ukojenie oraz nabierzemy dystansu do negatywnych odczuć.
Czytaj też: Spacer terapeutyczny – jak przewietrzyć głowę i uwolnić się od stresu?
A jeśli trudno nam znaleźć grono przyjaciół, może rozwiązaniem będzie przygarnięcie pupila? Przeczytajcie o zaletach posiadania psa, wśród których jedną z największych korzyści jest zmniejszone poczucie osamotnienia: