Kojarzysz nagranie z konferencji prasowej Russella Crowe’a, podczas której pada pytanie o Konstantego Stanisławskiego? Zdobywca Oscara za „Gladiatora” przyznał, że nigdy nie uczęszczał na zajęcia dramatyczne i dlatego nie ma zielonego pojęcia, na czym polega jego aktorski system. Być może znajomość metod słynnego teatralnego pedagoga nie jest konieczna, aby zostać wybitnym artystą, ale może za to okazać się przydatna, gdy… natłok natrętnych myśli nie pozwala ci zasnąć.
U podstaw systemu Stanisławskiego leży między innymi umiejętność świadomego rozluźnienia mięśni i koncentracji uwagi. Reżyser zlecał swoim studentom ćwiczenia polegające na uważnym „skanowaniu” swoich ciał. Początkujący adepci sztuki aktorskiej mieli w pozycji leżącej kolejno skupiać się na poszczególnych palcach, kończynach, brzuchu, szyi czy głowie i identyfikować tkwiące w nich napięcie. Na koniec uczniowie byli tak zrelaksowani, że zamiast kontynuować lekcje... mogli spokojnie zapaść w sen. W założeniu miało to pomóc wyzbyć się nawyku mechanicznego wykonywania czynności na scenie i umożliwić lepsze wczucie się w emocje odgrywanych postaci. Jednak nawet jeśli nie macie zapędów do występów na deskach teatru, możecie z powodzeniem zastosować tę technikę w przypadku problemów z zasypianiem.
Prostym rozwiązaniem na bezsenność, który wygląda jak żywcem wyjęty z „Pracy aktora nad sobą”, podzieliła się dr Alexis Kennedy z Uniwersytetu w Nevadzie. Specjalizująca się w leczeniu traumy oraz radzeniu sobie ze stresem i wypaleniem psycholożka obrała niemal identyczny punkt wyjścia co Stanisławski – kiedy zbliża się pora spoczynku, a twoją głowę zaprzątają niechciane myśli, nie musisz od razu sięgać po tabletki nasenne. W miejsce farmaceutyków wykonaj skan ciała. „Zacznij od stóp i zatrzymaj się dopiero na czubku głowy, zwróć uwagę na to, jak czuje się każda część ciała z osobna. Naprawdę pochyl się nad wszystkimi odczuciami. Zrób pauzę. Może dostrzeżesz ciepło, szczęście, mrowienie?” – tłumaczy ekspertka. Podkreśla przy tym, aby nie pomijać żadnego obszaru. Po ciele mamy przesuwać się stopniowo, uwzględniając kostki, łydki czy kolana.
Jeżeli naprawdę skoncentrujesz się na swoich fizycznych symptomach, odciągniesz uwagę od stresorów, które wyrywały cię z objęć Morfeusza. „Nasz umysł nie jest aż tak dobry w wielozadaniowości, jak zwykło się sądzić. Gdy zachodzi przetwarzanie sensoryczne, struktury odpowiedzialne za lęk zostają wyhamowane. Po prostu nie mogą być aktywne jednocześnie. Z punktu widzenia neurologii jest to niemożliwe, aby przy tym ćwiczeniu mózg krążył wokół lękowych myśli” – objaśnia psycholożka.
Czytaj też: Zamartwiamy się o wszystko – skąd się biorą nasze lęki i niepokoje?
To jednak nie wszystko. Aby zwiększyć szanse na powodzenie, Kennedy proponuje wzbogacić rytuał o jeden drobny szczegół. Przy każdej części ciała rekomenduje użycie tego prostego zdania: „Dziękuję, że dziś mi pomogłaś”. Jak zauważa psycholożka, to wyrażenie może wydawać się trochę dziwne i tandetne, ale w rzeczywistości angażuje jeszcze jeden system, który przeciwdziała lękom. „W ten sposób aktywujesz układ nagrody, co dodatkowo sprzyja relaksacji i skłania mózg do wydzielania dopaminy i oksytocyny. Jeśli połączymy praktykę świadomości ciała z treningiem wdzięczności, właściwie serwujemy sobie naturalny koktajl nasenny” – podsumowuje.
Oczywiście metoda nie rozwiąże wszystkich bolączek. Nawracający natłok myśli może być powiązany z innymi schorzeniami psychicznymi, które wymagają profesjonalnego wsparcia. Jeśli jednak zakłóci twój wieczór okazjonalnie jako konsekwencja nerwowej sytuacji w pracy czy życiu osobistym, warto dać szansę zaleceniom psycholożki.
Źródło: Psychologist Reveals The Simple Phrase That Helps You Fall Asleep Fast When Racing Thoughts Keep You Up, your tango.com [dostęp: 05.02.2025]