A gdyby tak połączyć przyjemne z pożytecznym i zabrać na wakacje książkę, która nie tylko wciąga jak dobry serial, ale przy okazji karmi duszę i głowę? Wybrałyśmy dla ciebie sześć najlepszych biografii poetek, które idealnie dopełniają leniwe popołudnia. PS Wszystkie dostępne są także w formie ebooka lub/i audiobooka.
Wiedziałaś, że Maria Konopnicka, matka ośmiorga dzieci, opuściła męża i przeniosła się do Warszawy, by pisać poezję? Albo że zamknęła chorą córkę w szpitalu psychiatrycznym? Lub że – choć była pochylającą się nad losem dzieci społeczniczką – oddała obcym ludziom własnego wnuka? Jeśli nie, to koniecznie sięgnij po książkę Magdaleny Grzebałkowskiej, która mierzy się z legendą jednej z najważniejszych i najbardziej wpływowych postaci polskiej literatury przełomu XIX i XX wieku. Przełamuje przy tym jej „pomnikowy” wizerunek i ukazuje Konopnicką jako osobę pełną kontrowersyjnych wyborów i życiowych sprzeczności, nie uciekając od trudnych tematów.
Nie spodziewaj się więc nudnej kroniki, a raczej opowieści tętniącej życiem, zapełnionej ciekawymi historiami, anegdotami i szczegółami codzienności przełomu wieków. „Dezorientacje…” to sprawnie napisany, szczery, pogłębiony portret kobiety współczesnej swojej epoce, ale i wyprzedzającej ją myśleniem. Sięgnij po nie, jeśli chcesz zobaczyć, jak bardzo biografia może inspirować, zaskakiwać i burzyć utarte przekonania.
(Fot. materiały prasowe)
Czytaj także: Wiersze Marii Konopnickiej – piękne utwory, które warto sobie przypomnieć
Miała zaledwie 32 lata, gdy odeszła. Od dziecka żyła z „wyrokiem śmierci” – chorowała na serce. Nie pozwoliła jednak, by choroba odebrała jej głód życia i radość tworzenia. Żyła z nieustanną świadomością śmiertelności, co znalazło wyraz zarówno w jej poezji, jak i w sposobie, w jaki intensywnie przeżywała każdą chwilę. Jednak Kalina Błażejowska nie idealizuje Haliny Poświatowskiej. Czytelnik nie tylko przygląda się genialnej poetce, ale też ma szansę spotkać prawdziwego człowieka – kruchego, niepokornego, żyjącego, piszącego i kochającego na przekór wyrokom rzeczywistości.
„Uparte serce” to niezwykle poruszająca i inspirująca opowieść o krótkim, lecz intensywnym życiu jednej z najpopularniejszych polskich artystek. Napisana niezwykle sugestywnie jednocześnie zachowuje naukową rzetelność, wykorzystując listy, wspomnienia, relacje najbliższych i niepublikowane wcześniej dokumenty. To opowieść o sile pasji i własnego głosu, a jednocześnie piękne przypomnienie, jak bardzo życie może być pełne, choćby trwało zaledwie chwilę.
(Fot. materiały prasowe)
Zuzanna Ginczanka, polska poetka żydowskiego pochodzenia, należała do najoryginalniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Miała niebywały talent, słynęła z błyskotliwego poczucia humoru, dystansu do siebie, a także… miłości do kotów. Była przy tym kobietą nie do zaszufladkowania. Zginęła tragicznie w wieku 27 lat, rozstrzelana przez gestapo.
Dopiero w 2020 roku ukazała się długo wyczekiwana książka „Ginczanka. Nie upilnuje mnie nikt” Izoldy Kiec. To pierwsza tak dogłębna i misterna opowieść o życiu Ginczanki, napisana z pasją godną literackiego śledztwa. Autorka z fragmentarycznych źródeł i wspomnień odtwarza losy poetki, weryfikując przy tym mity i opierając się pokusie nadinterpretacji, by przywrócić „prawdziwą” Ginczankę. Efekt? Żywa, personalna opowieść o kobiecie, która była outsiderką, a jednocześnie legendą swojej epoki. Kiec oddała w nasze ręce książkę, która łączy w sobie walory biografii i eseju – całość jest napisana lekko i angażująco, a rozdziały są przeplatane dokumentami, fragmentami wspomnień, fotografiami itp. oraz wzbogacone o kontekst historyczno-obyczajowy. To pozycja obowiązkowa dla wszystkich wrażliwych na los outsiderów miłośników poezji XX wieku.
(Fot. materiały prasowe)
Wisławy Szymborskiej nikomu przedstawiać nie trzeba. To nie tylko jedna z najważniejszych polskich poetek, ale też mistrzyni lekkości i wyobraźni, która pokazała, że codzienność potrafi być niezwykle poetycka.
Była osobą niezwykle niejednoznaczną i wymykającą się wszelkich schematom – ekscentryczną, frywolną, z ogromnym poczuciem humoru, uwielbiającą językowe gry i żarty, a jednocześnie melancholijną, surową w sądach o sobie i innych, perfekcjonistką alergicznie reagującą na banał i marnowanie czasu. Właśnie tak przedstawia ją Michał Rusinek, wieloletni sekretarz poetki, który „miał jej pomagać przez trzy miesiące, a został na dłużej”. „Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej” to unikalny, ciepły i pełen szacunku portret poetki – pełen anegdot i ciekawych historii z jej życia, uzupełniony fotografiami, listami i fragmentami poezji. Styl autora – nienachalny, pełen wyrozumiałości i inteligentnego humoru – sprawia zaś, że książka nie tylko bawi i wzrusza, ale też pozostawia z poczuciem, że przez chwilę było się bliżej jednej z największych osobowości polskiej kultury.
(Fot. materiały prasowe)
„Joginka, zielarka, kobieta pełna magnetyzmu, zauroczona czarnoksięstwem, astrologią i telepatią. Cieleśnie niedoskonała, lecz pragnąca doskonałości. Kochającą się łakomie tak z mężczyznami, jak również z sukcesem”, słowem: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska, dla przyjaciół Lilka. Bez wątpienia była jedną z najbarwniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Równie barwna jest jej najnowsza biografia, autorstwa Małgorzaty Czyńskiej.
Autorka kreśli intymny portret poetki – ukazuje jej prywatne rozterki, artystyczne fascynacje, miłości i trudne doświadczenia życiowe – a jednocześnie wciąga nas w świat międzywojennych elit literackich i artystycznych, z licznymi anegdotami i mnogością ciekawych szczegółów. „Zgiełk serca…” nie ma nic wspólnego z nużącymi, szkolnymi biografiami – to napisana lekko, z ironią i świeżym spojrzeniem książka, którą miejscami czyta się jak powieść: pełną emocji, zwrotów akcji i pogłębionych portretów osób z otoczenia autorki. Zaletą publikacji są także unikatowe, niepublikowane wcześniej zdjęcia i akwarele, które jeszcze bardziej zbliżają czytelnika do osobistego świata polskiej Safony.
(Fot. materiały prasowe)
Czytaj także: Maria Pawlikowska-Jasnorzewska – poetka miłości, poetka natury. 15 najpiękniejszych wierszy polskiej Safony
Nasza lista byłaby niepełna, gdyby zabrakło na niej Agnieszki Osieckiej. A więc jest – w wydanej w tym roku biografii, w której Piotr Derlatka patrzy na artystkę z nowej, nieoczywistej perspektywy: jako badacz od lat zajmujący się jej tekstami i jako mężczyzna zafascynowany jej niezwykłą osobowością.
Książka napisana jest starannie, wnikliwie i rzetelnie – autor analizuje nie tylko życie osobiste Osieckiej (w tym burzliwe związki z Hłaską, Passentem czy Przyborą), lecz także proces twórczy i artystyczny rozwój poetki. Tu również nie mamy idealizowania – Osiecka pokazana jest ze swoimi wadami, słabościami, skomplikowaną osobowością i nieustanną samotnością. Derlatka podchodzi jednak do niej z empatią i zrozumieniem. To „biografia z duszą”, która angażuje niezwykle barwną opowieścią o wybitnej kobiecie, a przy okazji oferuje wiele anegdot i smaczków epoki. „Osiecką między wierszami” pochłania się z wypiekami na twarzy – zarówno jeśli jesteś fanką poetki, jak i jeśli dopiero zaczynasz ją poznawać.
(Fot. materiały prasowe)