Partner starszy, młodszy czy równolatek? Z którym z nich masz szansę na najbardziej udany związek? To zależy od tego, co tak naprawdę popchnęło cię w ramiona właśnie tego mężczyzny.
Kiedy poznajesz mężczyznę swojego życia, nie zaglądasz mu do dowodu. Kochacie się, chcecie być razem i ufacie, że wasz związek będzie rajem na ziemi. Jednak miłosne oczarowanie ma swoje drugie dno, a w wyborze partnera zawsze macza palce twoja podświadomość.
No cóż, związek to najtańsza, ale też najbardziej bolesna forma psychoterapii. Chcesz czy nie, w oczach partnera przeglądasz się jak w lustrze: widzisz swoje najmocniejsze i najsłabsze strony. Dodatkowo lokujesz w nim złudne pragnienia, by dał ci to wszystko, czego nie dostałaś w dzieciństwie. Wbrew pozorom, wiek wybranka ma tu również duże znaczenie.
Profesor psychologii David M. Buss, autor książki ,,Ewolucja pożądania”, w oparciu o własne badania przeprowadzone w ponad 37 krajach stwierdził, że w praktyce kobiety najczęściej wybierają mężczyzn starszych od siebie przeciętnie o 3,5 roku. Wysnuł również następujący wniosek: najbardziej optymalna sytuacja jest wtedy, gdy kobieta jest młodsza od swojego mężczyzny o 6 lat. Oczywiście, o ile założymy, że podstawowym celem związku jest wychowanie potomstwa.
Starszy mężczyzna to potencjalnie gwarancja większego bezpieczeństwa finansowego, dojrzałości życiowej i stałości w uczuciach. Czyli idealny kandydat na ojca! Tylko że w miarę upływu czasu mogą pojawić się problemy w sypialni i kłopoty ze zdrowiem. Stawiający na postępowość zwolennicy związków z młodszymi mężczyznami przekonują, że dziś wielu dwudziestoparolatków ma już stabilną sytuację zawodową albo przynajmniej potencjał na szybką karierę, a w łóżku nie można się z nimi nudzić.
Realiści są za związkami równolatków. Kumpel ze szkolnej ławy, z którym znacie się jak łyse konie, albo kolega z pracy – to gwarancja wspólnych pasji, podobnych celów zawodowych i realizacja sakramentalnego ,,na dobre i na złe”, ale też… małżeńskiej rutyny.
A co na to psychologia? Można by powiedzieć, że jak zwykle odwraca kota ogonem. I mówi, że ważny jest nie tyle sam wiek partnera, co intencje, które spowodowały, że wybrałaś: partnera młodszego, starszego albo równolatka.
Zdaniem psychologów wybór partnera starszego o co najmniej 10 lat to podświadoma chęć znalezienia ojca. Ojca, który w twoim życiu był nieobecny albo niedostępny. Z racji tego deficytu wybierasz mężczyzn, którzy potencjalnie zaspokoją twoją potrzebę miłości, wsparcia i poczucia bezpieczeństwa. Ale może być również tak, że twoja relacja z tatą była pozytywna. W dorosłym życiu szukasz więc równie dojrzałego i odpowiedzialnego faceta i jesteś przekonana, że ani rówieśnik, ani tym bardziej młodszy partner ci tego nie zapewni. Być może od dzieciństwa imponowali ci koledzy ojca i nie wyobrażasz sobie życia z kimś młodszym.
Partnerstwo w takich związkach bywa trudne, bo dzielą was różnice pokoleniowe: doświadczenia życiowe, poglądy, sposób bycia, gusty i oczekiwania. Kiedy ty chcesz się bawić, korzystać z życia, inwestować w karierę zawodową – on marzy o dzieciach, wygodnym mieszkaniu i domku na działce. Bywa o ciebie zazdrosny, źle czuje się w towarzystwie twoich przyjaciół, nie dla niego imprezy do rana. Ma wiele utrwalonych nawyków, które trudno ci jest zaakceptować, choćby to, że nie opuszcza wiadomości w telewizji i niechętnie wychodzi z domu po 22.00, nawet w weekendy. Za to kiedy źle się dzieje, np. w twojej pracy, zawsze możesz na niego liczyć. Cierpliwie wysłucha, doradzi i zapewni: ,,Kochanie, jestem przy tobie, będzie dobrze”. Stały w uczuciach, poważny i spokojny, prawdopodobnie nie zaskoczy cię żadnym nieprzewidzianym wybrykiem. Poczujesz się przy nim bezpieczna jak okręt zbliżający się do portu po długim, męczącym rejsie. Brzmi obiecująco, prawda? W sypialni będzie czuły, wyrozumiały i cierpliwy. Jeśli będzie twoim pierwszym mężczyzną, delikatnie wprowadzi cię w arkany ars amandi, uczyni kobietą. Pokaże ci, jak smakować miłość, bez pośpiechu, krok po kroku.
Macie szansę na udany związek, pod warunkiem że zaakceptujesz jego przeszłość: byłe kobiety, może nawet byłą żonę i dzieci. Powinnaś zadbać również o własną niezależność (w tym finansową) i o swój rozwój. Wtedy będziesz dla niego partnerką, a nie córeczką.
Wybór partnera dużo młodszego to z kolei, zdaniem psychologów, prognoza relacji matczyno-synowskiej. Być może masz za sobą nieudany związek z dominującym, despotycznym mężczyzną albo chcesz sprawdzić swoją wartość na rynku matrymonialnym. A może szukasz przygody? Dość masz nudziarzy i przewidywalnych realistów. Jesteś ciekawa świata, kuszą cię nowe wyzwania. Marzysz o szalonym artyście, nieprzewidywalnym małym chłopcu, którego dewizą jest: ,,Najważniejsze, żeby się działo”. Podnieca cię jego niespożyta energia, chęć eksperymentowania, apetyt na życie.
W sypialni możecie bić rekordy, zwłaszcza jeśli ty jesteś po trzydziestce, a on w temacie erotyki dopiero startuje. Będziesz dla niego wymagającą nauczycielką, a on bardzo pojętnym uczniem. Podziw w jego oczach i uwielbienie z pewnością podbudują twoje kobiece ego. Za to opinia znajomych i reakcja jego rodziny może być nie lada wyzwaniem. Jak się zachowasz, kiedy jego rodzice zapytają, czy kiedykolwiek dasz im wnuka? Możesz odczuwać paniczny lęk, by ukochany nie zobaczył cię bez makijażu, inwestować w dobre kosmetyki i ciągle żywić obawę, że dla niego wasz związek to jedynie krótkotrwała przygoda i prędzej czy później wymieni cię na młodszą. Jest jeszcze jego beztroski stosunek do pracy i pieniędzy: ,,Kochanie, po co nam oszczędności? Wyjedźmy w podróż dookoła świata”…
Jeśli tego właśnie oczekujesz od życia – w porządku. Jeśli on jest w ciebie naprawdę wpatrzony, możesz wyrzeźbić z niego własnymi rękami partnera idealnego. Dla ciebie zmieni pracę, miejsce zamieszkania i styl. Będzie cię kochał w kawalerce na poddaszu i na jachcie po Morzu Śródziemnym. Zachwyci twoje przyjaciółki, zauroczy rodziców, przy nim będziesz czuła się jak nastolatka: adorowana, wielbiona i doceniona.
Macie szansę na udany związek, pod warunkiem że nie ulegniesz paranoi zachowania wiecznej młodości. Uwierz, że dla niego to naprawdę nie jest najważniejsze. Możesz go wychować, jeśli wiesz, czego naprawdę oczekujesz od życia. Na początku związku musisz być przewodniczką i cierpliwie poczekać, aż przy tobie dojrzeje.
Z badań psychologów wynika, że związki rówieśników najczęściej zaczynają się od przyjaźni. A ta – czasami od szkolnej ławy, a czasami od biznesowych pogawędek w firmowym bufecie. Bywa, że dla kobiet pochłoniętych wyłącznie karierą zawodową decyzja o związku z równolatkiem jest bardziej koniecznością czy konsekwencją niż świadomym wyborem. „Znamy się już od tak dawna. Spędzamy ze sobą w pracy po 10 godzin dziennie. Świetnie się dogadujemy zawodowo, więc dlaczego nie spróbować?” – myślisz. Wspólna pasja, entuzjazm, marzenia i przyjaźń – to jedynie wierzchołek piramidy intencji. Głębiej być może tkwią twoje lęki, traumatyczne doświadczenia z poprzednich związków, nieufność. I przede wszystkim lęk przed bliskością, bo związek z równolatkiem bazuje bardziej na przyjaźni niż namiętności.
Jeśli w dzieciństwie byłaś dla chłopaków bardziej kumpelą niż obiektem westchnień, a gdy twoje koleżanki uganiały się za kolegami ze starszych klas, ty wkuwałaś do olimpiady z matematyki – jest duża szansa na to, że zwiążesz się z mężczyzną w twoim wieku. Zanim dacie na zapowiedzi, prawdopodobnie będziecie mieć ustalone imiona dla waszych dzieci i miejsce, w którym będziecie spędzać wakacje. W waszej sypialni może być naprawdę cudownie, pod warunkiem że macie podobne temperamenty. Odkrywanie nawzajem własnych ciał, przechodzenie wspólnie z klasy do klasy w szkole ars amandi może być naprawdę ekscytujące. Jeśli jesteście dla siebie pierwszymi partnerami seksualnymi, w łóżku możecie próbować i robić wszystko, czego zapragniecie. W codziennym życiu będzie podobnie. Wspólne zdobywanie doświadczenia, wspólne cele, marzenia, wspinanie się po ścieżkach kariery, tyle rzeczy macie szansę odkrywać po raz pierwszy!
Udany związek? Tak. Pod kilkoma warunkami. Że nie znudzi się wam małżeńska rutyna i przewidywalność. Że nie zapomnisz, że jesteś dla niego przede wszystkim kobietą, a dopiero później: żoną, matką jego dzieci, przyjaciółką. Że wasza część wspólna: życie zawodowe, ci sami znajomi, hobby itp. nie wchłonie części indywidualnej każdego z was. Że w pewnym stopniu będziesz dla niego ciągle tajemnicą, niezgłębioną zagadką, kobietą o wielu twarzach.
Niebezpieczne intencje
Partner starszy – Jeśli połączyły was wyłącznie seks (twoja młodość) i pieniądze (jego majątek), on w przyszłości może znaleźć sobie młodszą następczynię, a ty zostaniesz bez środków do życia.
Partner młodszy – Jeśli wybrałaś go z obawy przed mijającą młodością, i tak nie zatrzymasz czasu, a on, wiecznie kontrolowany i podejrzewany o zdradę, zrealizuje twój czarny scenariusz.
Partner rówieśnik – Jeśli zdecydowałaś się związać z nim, bo nie masz odwagi, by otworzyć serce na kogoś nowego, przyjaźń może się skończyć, a miłość i namiętność nigdy nie pojawić.