Zaburzenia odżywiania u nastolatków - bulimia i kompulsywne objadanie się

Bulimia

Na bulimię chorują nastolatki, ale też osoby w późniejszym wieku. Bulimia charakteryzuje się na przemian okresami głodzenia się i przejadania zakończonymi prowokowaniem wymiotów lub używaniem środków przeczyszczających. Bulimiczki po napadach obżarstwa czują się winne i nie akceptują siebie, za tą utratę kontroli. Wymioty są formą autoagresji. Bulimii bardzo często towarzyszy depresja i zaburzenia osobowości. Leczenie polega na psychoterapii indywidualnej i  farmakoterapii. Bulimiczki często doświadczały odrzucenia w rodzinie lub innych form nadużyć. Ich niechęć do siebie i zachowania autodestrukcyjne są powieleniem tych sytuacji.

Jakie zachowanie dziecka powinno zaniepokoić rodziców ?

• dziecko dużo je, ale nie przybiera na wadze;
• po posiłku znika w toalecie;
• stosuje dietę, ale nie traci na wadze;
• ma powiększone gruczoły ślinowe;
• pije alkohol lub nadużywa leków
• jest przygnębione lub ulega zmiennym nastrojom

Kompulsywne objadanie się, otyłość:

W przeciwieństwie do osób cierpiących na bulimię, których waga może się wahać, ale utrzymuje się w  normie, osoby kompulsywnie objadające się mają nadwagę.  Oprócz problemów związanych z jedzeniem pojawia wtedy niska samoocena i  trudności w relacjach z rówieśnikami. Dziecko potrzebuje wtedy pomocy terapeuty i dietetyka lub lekarza. Kompulsywne objadanie się u dzieci staje się nawykowym sposobem radzenia sobie ze stresem. Dziecko uczy się, w ten destrukcyjny dla organizmu sposób rozładowywać napięcie wynikające z trudności w szkole, czy problemów w rodzinie. To, co dzieje się z dzieckiem, jest często odbiciem niewłaściwych nawyków żywieniowych panujących w domu, czy też sposobów radzenia sobie ze stresem przez rodziców.

Jakie zachowanie dziecka powinno zaniepokoić rodziców ?

• dziecko objada się i przybiera na wadze;
• je w ukryciu;
• wstydzi się swojej wagi i z tego powodu ogranicza zajęcia fizyczne i życie towarzyskie;
• okazuje oznaki zmęczenia;
• jest przygnębione, wyraża się o sobie z pogardą
• waga ciała stała się dla dziecka głównym problemem życia.

Wszystkie zaburzenia odżywiania wymagają diagnozy lekarza psychiatry i specjalistycznego leczenia. Zaniechanie tych działań może prowadzić do nasilenia objawów i rozwoju choroby, a w przypadku anoreksji nawet do śmierci.